абагу́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрабіць асабістае, уласнае калектыўным, грамадскім, агульным (сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты, жывёлу і пад.).

А. маёмасць.

А. зямлю.

А. жывёлу.

|| незак. абагу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абагу́льванне, -я, н. і абагу́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размаро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; -ро́жаны; зак., каго-што.

1. Вывесці з замарожанага стану, даць магчымасць адтаць чаму-н.

Р. халадзільнік.

2. перан. Зноў пусціць у абарот, у эксплуатацыю (сродкі, запасы сыравіны і пад.).

Р. крэдыты.

|| незак. размаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца; незак.

1. Расходаваць свае грошы, сродкі на якія-н. патрэбы.

Т. на дарогу.

2. перан. Знікаць, праходзіць, губляцца.

З гадамі здароўе траціцца.

|| зак. патра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца (да 1 знач.).

|| наз. тра́та, -ы, ДМ тра́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Субы́чыцца ’сабрацца’ (Юрч.), субы́тчыцца ’тс’ (Юрч. СНС), ’выдаткавацца, пацярпець выдаткі’ (Нас.). Паводле Насовіча “войти, ввестись в убытки” (там жа), у тым ліку ’сабраць сродкі на выдаткі’, звязана з убыць, гл. Параўн. прыбытак, прыбыць, гл. Іншага паходжання субы́чыцца ’насупіцца, нахмурыцца, як бык’ (Гіл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

медыкаме́нты, ‑аў; адз. медыкамент, ‑а, М ‑нце, м.

Лячэбныя сродкі, лякарства. [Доктар:] Я Антону Мітрафанавічу медыкаментаў пакіну і раскажу, як каля раны хадзіць. Крапіва.

[Ад лац. medicamentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.

Разм.

1. Набыць спецыфічны пах ад пастаяннага ўздзеяння тытунёвага дыму.

2. Зрасходаваць усё курыва і сродкі на курыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антысе́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Абеззаражванне ран шляхам выкарыстання хімічных рэчываў, якія знішчаюць хваробныя мікраарганізмы.

2. зб. Сродкі, якімі робіцца абеззаражванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затра́ціць, -а́чу, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што на каго-што.

Зрасходаваць, патраціць.

З. сродкі на будаўніцтва.

З. многа намаганняў на што-н.

|| незак. затра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. затра́чванне, -я, н. і затра́та, -ы, ДМ -ра́це, ж.

|| прым. затра́тны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дармае́дства, ‑а, н.

Разм. Пражыванне на чужыя сродкі; гультайства. [Пракоп] востра адчуў сваю адзіноту, сваю адарванасць ад людзей, сваё бадзянне ў дарогах, сваё дармаедства. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграма́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. Дзеепрым. зал. пр. ад аграмадзіць.

2. у знач. прым. У якім індывідуальныя, прыватныя сродкі вытворчасці ператвораны ў калектыўна-грамадскія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)