Verbum

карэ́нны, -ая, -ае.

1. Спрадвечны, пастаянны (пра жыхароў пэўнай мясцовасці).

К. мінчанін.

2. Рашаючы, самы істотны, які датычыцца асноў чаго-н.

К. пералом у грамадскім жыцці.

Карэнныя змены.

3. Які мае адносіны да кораня слова; каранёвы.

Карэнная частка слова.

○

Карэнныя зубы — пяць задніх зубоў з кожнага боку верхняй і ніжняй сківіц.

◊

Карэнным чынам — поўнасцю, зусім.

запазы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Узяць, пераняць, засвоіць.

З. слова.

З. ідэю.

|| незак. запазы́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запазы́чванне, -я, н.

злу́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: службовае слова, якое ўжыв. для злучэння сказаў і слоў унутры сказа.

|| прым. злу́чнікавы, -ая, -ае.

азначэ́нне¹, -я, н.

1. гл. азначыць.

2. Абагульненне, якое раскрывае сэнс, змест чаго-н., характарызуе асноўныя рысы чаго-н.

Даць правільнае а. слова.

анты́хрыст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. У хрысціянскай рэлігіі: галоўны праціўнік, антыпод Хрыста.

2. Ужыв. як лаянкавае слова (разм., уст.).

паро́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Сакрэтнае ўмоўнае слова (або словы, фраза) для апазнання сваіх на вайсковай службе, а таксама ў канспіратыўных арганізацыях.

санты...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: у сто раз менш асноўнай адзінкі, якая названа ў другой частцы слова, напр.: сантыграм, сантыметр.

мілі...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: адна тысячная доля той адзінкі, што называецца ў другой частцы слова, напр.: міліампер, мілівольт, мілімікрон.