геадэзі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да геадэзіі. Геадэзічныя вымярэнні. Геадэзічная прылада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзірако́л, ‑а, м.

Разм. Канцылярская прылада для прабівання круглых дзірак у паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лушчы́льнік, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для лушчэння глебы. Лямешны лушчыльнік. Дыскавы лушчыльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́льнік, ‑а, м.

Прылада для разрыхлення глебы і ачысткі пасеваў ад пустазелля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульверызацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пульверызацыі. Пульверызацыйная прылада. Пульверызацыйная афарбоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапалацёр, ‑а, м.

Прылада для націрання падлогі, якая прыводзіцца ў дзеянне электрарухавіком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аптычная прылада для назірання за чым-н. з укрыцця, падводнай лодкі, танка і пад.

|| прым. перыско́пны, -ая, -ае і перыскапі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульбамы́йка, ‑і, ДМ ‑майцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Прылада для мыцця бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымяра́льнік, ‑а, м.

1. Прылада, прызначаная для вымярэння.

2. Тое, што і вымернік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Прылада для капання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)