навалачы́цца сов., разг.

1. (устать от ношения чего-л.) натаска́ться, наноси́ться;

2. (много побродить) наскита́ться;

3. (устать от хождения) находи́ться, натаска́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагавары́ць сов.

1. (много сказать) наговори́ть;

2. (возвести напраслину) наговори́ть, наклевета́ть;

3. наколдова́ть, наговори́ть;

н. цэ́лы мех — наговори́ть с три ко́роба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напха́цца сов., прост.

1. груб. (наесться вдоволь) нало́паться, натре́скаться;

2. наби́ться;

у ваго́н ~ха́лася мно́га наро́ду — в ваго́н наби́лось мно́го наро́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наспява́ць I сов. напе́ть;

ён ~ва́ў мно́га прыпе́вак — он напе́л мно́го часту́шек

наспява́ць II несов., прям., перен. назрева́ть; см. наспе́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацярпе́ць сов.

1. перетерпе́ть;

~пе́ў боль — перетерпе́л боль;

2. перетерпе́ть, претерпе́ть, перенести́; испыта́ть;

ён мно́га ~пе́ў — он мно́го перенёс (перетерпе́л, испыта́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почеса́ть сов.

1. (поскрести) пачу́хаць, (долго, неоднократно) разг. папачу́хваць, папачу́хаць;

почеса́ть но́гу пачу́хаць нагу́;

2. (лён, волосы) пачаса́ць, (много, неоднократно) разг. папачэ́сваць, папачаса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расходи́тьсяII сов.

1. (привыкнуть к ходьбе, начать много ходить) расхадзі́цца;

2. перен. (разбушеваться), разг. расхадзі́цца, усхадзі́цца, обл. завіну́цца;

не́рвы расходи́лись не́рвы расхадзі́ліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напра́вить сов.

1. накірава́ць, скірава́ць;

2. (лезвие) напра́віць, наве́сці; (наточить) навастры́ць; (косу) намянці́ць;

3. (наладить, организовать) нала́дзіць;

4. (внести много исправлений) напра́віць, вы́правіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наро́д наро́д, род. наро́ду и наро́да м.;

трудово́й наро́д працо́ўны наро́д;

го́лос наро́да го́лас наро́да;

наро́ды ми́ра наро́ды све́ту;

мно́го наро́ду мно́га наро́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нараджа́ць I несов.

1. рожа́ть; рожда́ть;

н. дзяце́й — рожа́ть дете́й;

2. несов., перен. рожда́ть

нараджа́ць II сов., разг. (родить много) нарожа́ть, народи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)