мно́го нареч., в знач. сказ. шмат; мно́га, бага́та;

◊

ни мно́го, ни ма́ло ні мно́га, ні ма́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

много

Том: 18, старонка: 89.

18-089_0448_%D0%9C%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

много

Том: 18, старонка: 90.

18-090_0449_%D0%9C%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

мно́го-мно́го

1. нареч. (очень много) мно́га-мно́га, ве́льмі мно́га;

2. в знач. вводн. сл., разг. са́ма больш, ад сі́лы;

за э́то мо́жете взять мно́го-мно́го пять ты́сяч рубле́й за гэ́та мо́жаце ўзяць са́ма больш (ад сі́лы) пяць ты́сяч рублёў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мно́га-мно́га нареч. мно́го-мно́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Многа, мно́го, драг. мны́го ’шмат; больш, чым патрэбна, лішне’, ’часта, значна’ (ТСБМ, Яруш., Бяльк., ТС, Сл. ПЗБ); а таксама ’многае, многія’ (ТСБМ). Ст.-бел. многый ’вялікі, істотны, сур’ёзны, моцны’, многые, многи (мн. л.) ’шматразовы, шматлікі’. Укр. мно́го, рус. мно́го, мно́гий, ст.-рус. много, многий, мъногый, польск. mnogo, mnogi, н.-луж. m(ł)ogi, чэш., славац. mnoho, mnohý, славен. mnógo, mnȏg, vnogo, серб.-харв. мно̑г, мно̏го, mnógo, mlogo, макед. многу, балг. много, ст.-слав. м(ъ)ного, м(ъ)ногъ, м(ъ)ножити. Прасл. mъnogo, mъnogъ, якое супастаўляецца з гоц. manags ’шматлікі’, ст.-в.-ням. manag ’іншы, некаторы’, ст.-ірл. menice ’часты, шматлікі’ (Фасмер, 2, 633–634). Насуперак шматлікім аўтарам Бязлай (2, 190) не адносіць сюды літ. minià ’натоўп’ і, як і Фасмер, адмаўляе герм. паходжанне прасл. лексем. Ён зыходзіць з і.-е. *men(e)gh‑/*mn̥gh‑: ст.-інд. *magha‑ ’падарунак’ (гл. Майргофер, 2, 546); Махэк₂ (370) яшчэ супастаўляе з лац. magnus, ст.-грэч. μέγασ ’вялікі’, хец. mekki ’шматлікі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

попе́ть сов. паспява́ць; (много, неоднократно) папаспява́ць, папе́ць; (много, неоднократно) разг. папапява́ць, папапе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наброса́ться (вдоволь, много побросать) накі́дацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мно́га нареч.

1. в разн. знач. мно́го;

м. ве́даць — мно́го знать;

м. прасі́ць — мно́го проси́ть;

2. в знач. сказ. мно́го;

гэ́тага мне м. — э́того мне мно́го;

◊ ні м. ні ма́ла — ни мно́го ни ма́ло;

м. ду́маць пра сябе́ — мно́го мнить о себе́;

ці м., ці ма́ла — до́лго ли, ко́ротко ли;

м. шу́му з нічо́га — погов. мно́го шу́ма из ничего́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ікры́сты (содержащий много икры) икри́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)