каўта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Абл. Глытаць. Падводчык развязаў торбу, сунуў мне лусту хлеба з вяндлінай, а сам пачаў каўтаць халоднае малако з бутэлькі. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; зак., што.

1. Зрабіць трохі салёным ці больш салёным. Падсаліць кіслае малако. Падсаліць бульбу.

2. і чаго. Разм. Засаліць дадаткова. Падсаліць агуркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сепары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Аддзяліць (аддзяляць) адно рэчыва ад другога, выдзеліць (выдзяляць) адно рэчыва з саставу другога пры дапамозе сепаратара. Сепарыраваць малако.

[Ад лац. separare — аддзяляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмалірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад эмаліраваць.

2. у знач. прым. Пакрыты эмаллю (у 1 знач.). Фрося працадзіла малако, наліла эмаліраваны кубак сырадою. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Атваро́г ’тварог’ (Жд., Кліх), ’скіслае малако’ (Інстр. I). Паводле Карскага 1, 261, а‑ — прыстаўное да тварог (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ла́каціна ’смятана, вяршок з кіслага малака’ (паўд.-усх., КЭС). Магчыма, арго, якое з лац. lac, lactis ’малако’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Малачча́к, молочʼя́к ’мыльнік лекавы, Saponaria officinalis L.’ (Бейл.). Да малако (гл.). Матывацыя: сапаніны каранёў пеняцца ў вадзе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зліўны́ в разн. знач. сливно́й;

з. пункт — сливно́й пункт;

з. жо́лаб — сливно́й жёлоб;

~но́е малако́ — сливно́е молоко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кваслі́на ’вада, у якой рашчыняецца вотруб’е на кісель’ (Вешт.), ’абрызглае малако’ (ТС). Кантамінацыя квас (гл.) і кіслы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нацму́ліцца ’напіцца малака з бутэлькі’ (Растарг.). Да цмуліць ’паволі, прапускаючы праз зубы, піць са збанка малако’ (Растарг.), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)