тро́гатьсяI несов.
1. (сдвигаться с места, направляться куда-л.) ру́шыцца, кра́тацца, крана́цца;
тро́гаться в путь ру́шыць у даро́гу;
по́езд всё ещё не тро́гается цягні́к усё яшчэ́ не кра́таецца (не крана́ецца);
не тро́гаться с ме́ста не кра́тацца з ме́сца;
2. страд. чапа́цца, кра́тацца, крана́цца; см. тро́гатьI 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пхнуць сов., однокр.
1. толкну́ть, пихну́ть;
п. ка́мень з гары́ — толкну́ть (пихну́ть) ка́мень с горы́;
п. ло́кцем у бок — толкну́ть (пихну́ть) ло́ктем в бок;
2. (вложить что-л. внутрь чего-л.) су́нуть, засу́нуть, запихну́ть;
куды́ ты пхнуў гэ́ту кні́гу? — куда́ ты запихну́л (су́нул, засу́нул) э́ту кни́гу?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
э межд., разг.
1. (при возражении) э;
э, позво́льте, я расскажу́ э, дазво́льце, я раскажу́;
2. (при выражении изумления, недоверия и т. п.) ого́, эге́;
э, куда́ хвати́ли! ого́ (эге́), куды́ хапі́лі;
3. (при выражении решимости) ат, э;
э, была́ не была́ ат (э), хай бу́дзе, што бу́дзе (было́ не было́).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускользну́ть сов.
1. (скользя, вырваться) вы́слізнуць, вы́слізнуцца;
ры́ба ускользну́ла из рук ры́ба вы́слізнула (вы́слізнулася) з рук;
2. разг. (внезапно уйти откуда-л.) вы́шмыгнуць; разг. (куда-л.) шмы́гнуць; (скрыться) уцячы́; (исчезнуть) зні́кнуць;
ускользну́ть из ко́мнаты вы́шмыгнуць (уцячы́) з пако́я;
он ускользну́л к себе́ в ко́мнату ён шмы́гнуў да сябе́ ў пако́й;
неприя́тель ускользну́л от пресле́дования во́раг уцёк ад прасле́давання;
он куда́-то ускользну́л ён не́куды знік (уцёк);
3. разг. (уклониться) ухілі́цца; (увильнуть) увільну́ць;
ускользну́ть от прямо́го отве́та ухілі́цца (увільну́ць) ад прамо́га адка́зу;
4. (остаться незамеченным) разг. вы́пасці з-пад ува́гі, прайсці́ па-за ўва́гай;
э́то ускользну́ло от моего́ внима́ния гэ́та вы́пала з-пад маёй ува́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пае́хаць сов.
1. в разн. знач. пое́хать;
п. у Мінск — пое́хать в Минск;
нага́ не ўтрыма́лася, ~хала — нога́ не удержа́лась, пое́хала;
2. (отбыть куда-л.) уе́хать;
п. з го́рада ў вёску — уе́хать из го́рода в дере́вню;
3. (следом за кем-л.) после́довать, пое́хать;
◊ п. са сме́ху — покати́ться со́ смеху
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ула́дзіць сов.
1. ула́дить;
у. спра́вы — ула́дить дела́;
у. пыта́нне — ула́дить вопро́с;
2. угоди́ть;
яму́ ця́жка ўла́дзіць — безл. ему́ тру́дно угоди́ть;
3. разг. (определить куда-л.) устро́ить;
у. на слу́жбу — устро́ить на слу́жбу;
4. (сделать что-л. вовремя) угоди́ть, угада́ть;
~дзіў пад са́мы абе́д — угоди́л (угада́л) к са́мому обе́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кірава́цца несов.
1. (чым) руково́дствоваться, руководи́ться; сле́довать (чему);
к. пра́вілам — руково́дствоваться пра́вилом, сле́довать пра́вилу;
2. (на што, да чаго, куды) прям., перен. направля́ться, брать (держа́ть) направле́ние (на что, к чему, куда);
к. на ту́ю вёску — брать (держа́ть) направле́ние на ту дере́вню;
3. страд. управля́ться; руководи́ться; направля́ться; см. кірава́ць 1, 3, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вунь частица
1. в разн. знач. вон;
в. дзе — вон где;
в. куды́ — вон куда́;
в. які́ — вон како́й;
2. -то;
глядзі́, во́чы в. у іх зусі́м зліпа́юцца — смотри́, глаза́-то у них совсе́м слипа́ются;
3. в знач. нареч. вон;
в. віда́ць вёска — вон видна́ дере́вня;
◊ в. яно́ што! — вон оно́ что!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заляце́ць сов.
1. (летя, оказаться высоко или далеко) залете́ть, улете́ть;
самалёт ~це́ў за паля́рны круг — самолёт залете́л за поля́рный круг;
2. (во время перелёта остановиться где-л.) залете́ть;
~це́лі забра́ць по́шту — залете́ли забра́ть по́чту;
3. (летя, влететь куда-л.) залете́ть; (о птицах — ещё) запорхну́ть;
у се́нцы ~це́ла пту́шка — в се́ни залете́ла (запорхну́ла) пти́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зае́хать сов., в разн. знач. зае́хаць;
далеко́ зае́хать далёка зае́хаць;
зае́хать к бра́ту зае́хаць да бра́та;
зае́хать за дом зае́хаць за до́м;
зае́хать во двор зае́хаць у дво́р;
зае́хать в кана́ву зае́хаць у кана́ву;
чёрт зна́ет куда́ зае́хал со свои́ми фанта́зиями чо́рт зна́е куды́ зае́хаў са сваі́мі фанта́зіямі;
зае́хать в ро́жу прост., груб. зае́хаць у мо́рду.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)