Каню́к. Гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каню́к. Гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
іржа́нне і ржа́нне, ‑я,
1. Крык
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны;
1. Старанна даглядаючы, забяспечыць рост, развіццё каго-, чаго
2. Выгадаваць у вялікай колькасці, распладзіць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Капы́ціцца ’быць упартым’, ’капрызнічаць, гарачыцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́тнік, ‑а,
Мяккая падкладка з лямцу і скуры для засцярогі спіны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разві́лак, ‑лку,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамя́ць
1. промя́ть;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умары́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
загры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -зі́; -зены;
1. Грызучы, давесці да смерці.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)