мярцві́ць, ‑влю, ‑віш, ‑віць; незак., каго-што.

1. Пазбаўляць жыцця, губіць.

2. перан. Разм. Рабіць пустынным, змярцвелым. У яўрэйскім канцы вуліцы было яшчэ цішэй. Субота мярцвіла ўсе праявы будзённага жыцця. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабрыдчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць менш прыгожым. Дзяўчына пабрыдчэла. □ Вясёлая была [маці], любіла ўзяць ад жыцця, а цяпер — пацяжэла, парыхлела, пабрыдчэла часова, аднак не аддасць свайго новага жыцця за мінулыя радасці. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усто́й, ‑я, м.

1. Спец. Апора, бык ​2.

2. звычайна мн. (усто́і, ‑яў); перан. Уклад жыцця, замацаваны традыцыям. Устоі жыцця. Маральныя ўстоі. □ Гераічная барацьба лепшых сыноў рабочага класа падарвала ўстоі самаўладства. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэалісты́чны, -ая, -ае.

1. гл. рэалізм.

2. Які зыходзіць з разумення і ўліку рэальных абставін, практычны.

Р. падыход да жыцця.

Рэалістычна (прысл.) глядзець на рэчы.

|| наз. рэалісты́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сма́га, -і, ДМ сма́зе, ж.

1. Моцнае жаданне піць.

С. не давала нармальна працаваць.

Сагнаць смагу (напіцца вады).

2. перан., да чаго. Моцнае імкненне да чаго-н. (разм.).

С. да жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сме́ртны, -ая, -ае.

1. Які канчаецца смерцю.

С. выпадак.

2. Такі, які павінен памерці.

Усякі чалавек с.

Нам, смертным (наз.), не ўсё ўдаецца.

3. Які вядзе да смерці, пазбаўляе жыцця.

С. прысуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сузіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што і без дап.

1. Разглядваць, назіраць, пасіўна наглядаць.

С. прыроду.

2. Уяўляць у думках што-н., унікаць розумам у што-н.

С. пройдзены шлях жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убаку́, прысл.

1. У некаторым аддаленні ад каго-, чаго-н.

Стаяць у.

У. ад дарогі.

2. перан. Па-за асноўным напрамкам дзейнасці, па-за агульным шляхам развіцця.

Стаяць у. ад грамадскага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анакрэанты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які апявае радасці жыцця, каханне, весялосць. Анакрэантычная паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герантало́гія, ‑і, ж.

Навука аб старэнні жывых арганізмаў і прадаўжэнні жыцця.

[Грэч. hérōn — стары і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)