Verbum

вя́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Падаваць час ад часу слабы голас.

2. Гаварыць пустое, не вартае ўвагі.

|| аднакр. вя́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. вя́канне, -я, н.

прыгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак., каго-што.

Нагнуць, нахіліць, трохі сагнуць.

П. галаву ў дзвярах.

|| незак. прыгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыгіна́нне, -я, н.

прысяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Даваць прысягу каму-н. у чым-н.

П. на вернасць каму-, чаму-н.

|| зак. прысягну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́

зліза́ць, зліжу́, зліжаш, зліжа; зліжы́; злізаны; зак., што.

Счысціць, падабраць языком.

З. масла з хлеба.

|| незак. злі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. злізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

пасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; зак.

1. каго-што. Злёгку перасунуць, перамясціць.

П. стол да сцяны.

2. перан., што. Прасунуць наперад.

П. сваю працу.

|| незак. пасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

пі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Выдаць кароткі гук, піск.

Жаласна п.

2. Зрабіць спробу сказаць што-н., запярэчыць чаму-н.

Не смець п.!

Толькі пікні (пагроза).

сцепану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. (разм.).

Зрабіць рэзкі рух плячыма.

Пасажыр сцепануў плячом у адказ.

Ад нечаканасці яго сцепанула (безас.).

|| незак. сце́паць, -аю, -аеш, -ае.

тарара́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Загрукацець, загрымець.

2. каго і без дап. Моцна ўдарыць; выстраліць.

Т. па спіне.

Т. з ружжа.

|| незак. тарара́хаць, -аю, -аеш, -ае.

убрыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (што).

Ударыць, выцяць задняй нагой ці абедзвюма заднімі нагамі (пра капытных жывёл).

Гэты чалавек можа знянацку і ў. (перан.).

хрусце́ць, хрушчу́, хрусці́ш, хрусці́ць; хрусці́м, хрусціце́, хрусця́ць; хрусце́ў, -це́ла; хрусці́; незак.

Тое, што і хрустаць.

Снег хрусціць пад нагамі.

|| аднакр. хру́снуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хрусце́нне, -я, н.