пераапылкава́нне, ‑я, н.

Спец. Узаемнае апылкаванне ўсіх або многіх раслін. Міжгатунковае пераапылкаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаўназу́быя, ‑ых.

Атрад млекакормячых жывёл са спрошчанай будовай зубоў або без зубоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадле́плівацца, ‑аецца; зак.

Разм. Адляпіцца ў многіх месцах або ў значнай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перака́зчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто пераказвае што‑н. (прачытанае або пачутае).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́йка, ‑і, ДМ ‑рэйцы, ж.

Свіная або цялячая грудзінка спецыяльнага прыгатавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўба́снік і кілба́снік, ‑а, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу, кілбасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашмі́р і кашамі́р, ‑у, м.

Тонкая мяккая шарсцяная, напаўшарсцяная або баваўняная тканіна.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кекс, ‑а, м.

Кандытарскі выраб са здобнага цеста з разынкамі або карынкай.

[Англ. cakes — пірожныя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ківо́т, ‑а, М ‑воце, м.

Зашклёная створкавая рама або шафка для абразоў.

[Грэч. kibōtos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)