Verbum

стэнаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стэнаграфіі. Стэнаграфічная сістэма. Стэнаграфічны алфавіт.

2. Запісаны спосабам стэнаграфіі. Стэнаграфічная справаздача.

3. перан. Разм. Літаральны, дакладны.

сувыме́рны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна змераць аднолькавай з чым‑н. мерай. Сувымерныя велічыні. // перан. Такі, які можна параўнаць з чым‑н. Сувымерныя паняцці.

суса́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сусалі, з’яўляецца сусаллю. Сусальнае золата. // Пакрыты сусаллю. Сусальныя рызы.

2. перан. Які вызначаецца фальшывай прыгажосцю, саладжавасцю.

сча́хлы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які стаў чахлым, змарнелым (аб раслінах).

2. Схуднелы; хваравіты, слабы. Счахлы твар не выказваў жыцця. // перан. Згаслы. Счахлае вуголле.

трыумфа́тар, ‑а, м.

1. У Старажытным Рыме — палкаводзец-пераможца, якога сустракалі з трыумфам.

2. перан. Той, хто дасягнуў бліскучага поспеху, перамогі ў чым‑н.

[Лац. triumphator.]

укліні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Уставіць што‑н. клінам у сярэдзіну чаго‑н. // перан. Разм. Уставіць у размову. Уклініць сваё слова ў гутарку.

фіярыту́ра, ‑ы, ж.

1. Арнаментальны пасаж (у 2 знач.), які ўпрыгожвае мелодыю.

2. перан. Пра што‑н. дабаўленае, прыдадзенае для ўпрыгожання, ажыўлення чаго‑н.

[Іт. fioritura.]

франдзёр, ‑а, м.

1. Гіст. Удзельнік фронды (у 1 знач.).

2. перан. Кніжн. Тон, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым‑н. Косця — франдзёр увогуле. «Полымя».