Verbum

аквамары́н, ‑у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнай або блакітнай афарбоўкі, разнавіднасць берылу.

[Ад лац. aqua marina — марская вада.]

альбіні́зм, ‑у, м.

Спец. Адсутнасць у жывёльнага або расліннага арганізма нармальнай пігментацыі.

[Ад лац. albus — белы.]

законапалажэ́нне, ‑я, н.

Закон або сукупнасць законаў у якой‑н. галіне права.

запа́рнік, ‑а, м.

Спец. Кацёл або іншае прыстасаванне для запарвання чаго‑н.

аванпо́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Вонкавая частка воднай прасторы порта або гавані.

[Фр. avant-port.]

аднаве́рац, ‑рца, м.

Чалавек той жа веры, што і другі або другія.

дры́блінг, ‑у, м.

Вядзенне мяча або шайбы іграком. Закончыць дрыблінг. Майстэрскі дрыблінг.

[Англ. dribbling.]

дэгенера́т, ‑а, М ‑раце, м.

Чалавек з адзнакамі псіхічнага або фізічнага выраджэння.

[Ад лац. degeneratus — які вырадзіўся.]

жаралі́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікім жаралом або некалькімі жароламі. Жаралісты дуб.

марганцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Разм. Крышталі або раствор марганцавакіслага калію.