здаро́ўканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаро́ўканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зе́ўра, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іголкатэрапі́я, ‑і,
Метад лячэння,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кампа́ктны, ‑ая, ‑ае.
Сціснуты шчыльна, без прамежкаў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лега́т, ‑а,
1. У Старажытным Рыме — пасол сената
2. Дыпламатычны прадстаўнік рымскага папы.
[Ад лац. legatus — пасланы, пасол.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадэра́тар, ‑а,
1. Прыстасаванне для рэгулявання сілы гуку ў музычных клавішных інструментах.
2. Прыстасаванне,
[Ад лац. moderator — стрымліваючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
медыя́цыя, ‑і,
[Лац. mediatio — пасрэдніцтва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мія́змы, ‑аў;
[Грэч. miasma — забруджванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнематэ́хніка, ‑і,
1. Тое, што і мнемоніка.
2. Эстрадна-цыркавы жанр — адгадванне назвы прадметаў
[Ад грэч. mnēmē — памяць і téchnē — майстэрства.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навыбрако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)