Verbum

вібрыён, ‑а, м.

Бактэрыя ў форме сагнутай палачкі або коскі. Халерны вібрыён.

[Фр. vibrion.]

вінаро́бства, ‑а, н.

Выраб віна з вінаграду або іншых ягад ці пладоў.

военача́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўзначальвае войска або камандуе значнымі вайсковымі злучэннямі.

аванпо́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Вонкавая частка воднай прасторы порта або гавані.

[Фр. avant-port.]

аднаве́рац, ‑рца, м.

Чалавек той жа веры, што і другі або другія.

ака́цыя, ‑і, ж.

Дрэва або куст сямейства мімозавых. Белая акацыя. Жоўтая акацыя.

[Ад грэч. akē — калючка.]

аквамары́н, ‑у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнай або блакітнай афарбоўкі, разнавіднасць берылу.

[Ад лац. aqua marina — марская вада.]

альбіні́зм, ‑у, м.

Спец. Адсутнасць у жывёльнага або расліннага арганізма нармальнай пігментацыі.

[Ад лац. albus — белы.]

гальваніза́цыя, ‑і, ж.

Прымяненне з тэхнічнай або медыцынскай мэтай пастаяннага электрычнага току.

ге́ма, ‑ы, ж.

Каштоўны камень з выразаным на ім надпісам або малюнкам.

[Лац. gemma.]