корёжить несов.

1. (коробить) караба́ціць, гнуць;

2. (о болезненном состоянии) безл., разг. ку́рчыць;

его́ всего́ корёжит яго́ ўсяго́ ку́рчыць;

3. перен. калаці́ць (ад чаго), трэ́сці (ад чаго); (возмущать) абура́ць; (раздражать) раздражня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кре́пче сравнит. ст.

1. нареч. мацне́й;

бери́тесь кре́пче за́ руки бяры́цеся мацне́й за ру́кі;

2. прил. мацне́йшы; дужэ́йшы;

э́та верёвка кре́пче гэ́тая вяро́ўка мацне́йшая;

он кре́пче его́ ён дужэ́йшы за яго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помина́ть несов.

1. (вспоминать) успаміна́ць;

2. (справлять поминки) церк. паміна́ць;

◊

не помина́йте ли́хом не ўспаміна́йце лі́хам;

помина́й как зва́ли погов. то́лькі і чу́лі; то́лькі яго́ і ба́чылі; і сле́ду не ста́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нелёгкая прост. / вот нелёгкая принесла́! вось нячы́стая (сі́ла) прыне́сла (прыгна́ла)!;

куда́ его́ нелёгкая несёт? куды́ яго́ нячы́стая сі́ла нясе́ (го́ніць)?;

и угора́здила же меня́ нелёгкая сказа́ть! і со́біла ж мне сказа́ць!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удивля́ться дзіві́цца, здзіўля́цца;

удивля́юсь, как я до сих пор не слы́шал о его прие́зде дзіўлю́ся, як я да гэ́тага ча́су не чуў аб яго́ прые́здзе;

не удивля́йтесь не дзіві́цеся (не здзіўля́йцеся).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упра́ва в разн. знач. упра́ва, -вы ж.;

найти́ упра́ву разг. знайсці́ ўпра́ву;

на него́ нет упра́вы разг. на яго́ няма́ ўпра́вы;

городска́я упра́ва ист. гарадска́я ўпра́ва;

зе́мская упра́ва ист. зе́мская ўпра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Пакрываць, укладаць каменем (вуліцы, дарогі, плошчы і пад.). Мы праз горку да рэчкі Канал павялі, Брукавалі каменнем яго берагі. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віначэ́рп, ‑а, м.

У старажытнасці — службовая асоба, якая загадвала пітвом, разлівала і разносіла яго на бяседзе. // Жарт. Той, хто налівае віно за сталом у чаркі, бакалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуго́льчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да вугаль (у 2 знач.); вугельчык. [Лукаш] прыкленчыў, нахіліўся да агню, узяў вугольчык, здзьмухнуў з яго попел і палажыў у люльку. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індывідуалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да індывідуалізму, індывідуаліста. Індывідуалістычны напрамак у мастацтве.

2. Прасякнуты індывідуалізмам, схільны да яго; уласцівы індывідуалісту. Індывідуалістычная псіхалогія. Індывідуалістычныя імкненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)