папрака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго, чым і без дап.
Выказваць дакор, нездавальненне чым‑н., дакараць каго‑н. — Ты б, Макар, хоць бы ў святы дзень крыху ласкавейшым быў, — папракае яго цётка. Жычка. — Я паступаю на работу, — Міця стараецца гаварыць спакойна. — Хопіць папракаць мяне хлебам. Навуменка. // Абвінавачваць у чым‑н., асуджаць за што‑н. [Калатухін:] Я прашу, капітан, абдумана выбіраць словы! Хто дрыжыць, каго вы папракаеце ў трусасці?!.. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параўнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак., з кім-чым.
Разм.
1. Зрабіцца роўным з кім‑н. Дзеці параўнаваліся з бацькамі.
2. Палічыць сябе роўным з кім‑н., у чым‑н., у якіх‑н. адносінах.
3. Аказацца на адной лініі, побач з кім‑, чым‑н. — Не там шукаеце.., — сказаў .. [гаспадар], калі з ім параўнаваўся прадстаўнік улады, і, мабыць, сам спалохаўся таго, што сказаў, бо адразу шмыгануў у сенцы. Чарнышэвіч.
4. Зрабіцца роўным, выраўнавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Даць (даваць) гарантыю ў чым‑н., забяспечыць (забяспечваць) што‑н. Гарантаваць свабоду і незалежнасць народаў. Гарантаваць права на працу. // Быць гарантыяй у чым‑н., засцерагчы (засцерагаць) ад чаго‑н. Старанная падрыхтоўка да аперацыі гарантавала поспех.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарэ́й,
1. Выш. ст. да прысл. скора.
2. прысл. Ужываецца для супастаўлення ў сказах з параўнальным зваротам у значэнні: а) больш. Ён скарэй падобны на маці, чым на бацьку; б) лепш. Чым скарэй, тым лепш.
3. Скарэй за ўсё — напэўна, больш пэўна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́бмешка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
Тое, чым абмешваюць корм жывёле (мука, вотруб’е). Пасыпаць сечку вобмешкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даве́днік, ‑а, м.
Кніга з кароткімі і дакладнымі звесткамі аб чым-небудзь. Архіўны даведнік. Бібліяграфічны даведнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захва́т, ‑у, М ‑хваце, м.
Спец. Прастора, адлегласць, якая захопліваецца чым‑н. Шырыня захвату. Захват касы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахлы́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Абдаць чым‑н. вадкім з усіх бакоў. // перан. Агарнуць, апекаваць, запаланіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ацверазе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які ацверазеў, стаў цвярозы. // перан. Які стаў цвяроза думаць, меркаваць аб чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адэква́тны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Такі, што поўнасцю супадае з чым‑н., роўны чаму‑н. Адэкватныя паняцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)