акта́эдр, ‑а, м.

Спец. Цела, абмежаванае васьмю правільнымі трохвугольнікамі; васьміграннік.

[Ад грэч. oktō — восем і hedra — аснова, паверхня, старана.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́бра, ‑ы, ж.

Дзікі афрыканскі конь з паласатай афарбоўкай цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канка́н, ‑а, м.

Французскі эстрадны танец з непрыстойнымі рухамі цела.

[Фр. cancan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макраце́ла, ‑а, н.

Фізічнае цела вялікіх памераў. Траекторыя руху макрацела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑мыецца; зак.

Падмыць сабе некаторыя часткі цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субты́льны, ‑ая, ‑ае.

Кволы, слабы (пра склад цела). // Далікатны, тонкі.

[Фр. subtil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішча, ‑а, н.

Частка чалавечага цела, на якую садзяцца; ягадзіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропорциона́льность в разн. знач. прапарцыяна́льнасць, -ці ж.;

пропорциона́льность телосложе́ния прапарцыяна́льнасць скла́ду це́ла;

пряма́я пропорциона́льность мат. прама́я прапарцыяна́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жы́лісты, -ая, -ае.

1. З выпнутымі жыламі, вялікай колькасцю сухажылля.

Жылістае мяса.

2. Мускулісты, сухарлявы (пра чалавека, часткі яго цела).

Жылістыя рукі.

3. Дужы, вынослівы (разм.).

|| наз. жы́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́каць, -і, ж.

1. Мяккая частка цела жывёлы або чалавека.

2. Мяса без касцей.

Аддзяляць м. ад касцей.

3. Мяккая частка пладоў, ягад, клубняў.

М. яблыка.

|| прым. мя́катны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)