чарнавы́, -а́я, -о́е.

1. Напісаны начарна; неканчатковы.

Ч. варыянт рукапісу.

2. Прызначаны для запісу начарна.

Ч. сшытак.

3. Дапаможны, падсобны (пра работу).

4. Звязаны з першапачатковай стадыяй вытворчасці.

Чарнавая фрэзероўка.

5. Са значнай колькасцю прымесей (пра металы; спец.).

Чарнавая медзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыно́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Дзяржаўны служачы, які мае чын або займае дзяржаўную пасаду.

2. перан. Той, хто выконвае сваю работу фармальна, без жывога інтарэсу, строга па інструкцыі.

|| прым. чыно́ўніцкі, -ая, -ае і чыно́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эне́ргія, -і, ж.

1. Адна з асноўных уласцівасцей матэрыі — мера яе руху, а таксама здольнасць выконваць работу.

Э. вады.

Ядзерная э.

Эканомія энергіі.

2. Рашучасць і настойлівасць у рабоце, дзеяннях.

Працаваць з энергіяй.

|| прым. энергеты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падле́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Крыху ленавацца. [Васіль:] — Антось усю вясну хадзіў на работу.. Праўда, падленьваўся іншы раз. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкламі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Той, хто афармляе, робіць рэкламу.

2. Разм. Той, хто рэкламуе сябе, сваю работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́дзіцца сов.

1. примости́ться, пристро́иться;

п. на краі́ ла́ўкі — примости́ться (пристро́иться) на краю́ скаме́йки;

2. пристро́иться, устро́иться;

п. на рабо́ту — пристро́иться (устро́иться) на рабо́ту;

3. перен. пристро́иться; (выработать навык) приспосо́биться, принорови́ться; прила́диться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэ́рмін I, -ну м., в разн. знач. срок;

выпрабава́льны т. — испыта́тельный срок;

здаць рабо́ту ў т. — сдать рабо́ту в срок

тэ́рмін II м. те́рмин;

філасо́фскі т. — филосо́фский те́рмин;

тэхні́чны т. — техни́ческий те́рмин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўладко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Уладкаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Паўладкоўваць на работу. Паўладкоўваць усе справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмежава́льнік, ‑а, м.

Спец. Прылада, якая робіць немагчымай работу машыны, устаноўкі за межамі паказаных велічынь. Сашнікі сеялак абсталяваны абмежавальнікамі глыбіні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абслуго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконвае работу, звязаную з задавальненнем чыіх‑н. патрэб, з абслугоўваннем каго‑н. Абслуговы персанал. Абслуговая ўстанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)