барэлье́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скульптурны відарыс, які выступае над плоскай паверхняй, утвараючы з ёю адно цэлае.

|| прым. барэлье́фны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бельведэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая вежа над будынкам як архітэктурнае ўпрыгожанне або альтанка, павільён на ўзвышаным месцы.

Палац з бельведэрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сано́рны, -ая, -ае.

У выразе: санорны зычны гук (спец.) — зычны гук, які вымаўляецца з перавагай голасу над шумам (напр.: л, м, н).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судзі́лішча, -а, н.

1. (пагард.). Прадузяты разбор, падобны на суд.

Над ім устроілі цэлае с.

2. кніжн. Тое, што і суд (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

висе́ть несов., в разн. знач. вісе́ць;

ла́мпа виси́т над столо́м ля́мпа вісі́ць над стало́м;

скала́ виси́т над доро́гой скала́ вісі́ць над даро́гай;

пла́тье с одного́ бо́ку виси́т суке́нка з аднаго́ бо́ку вісі́ць;

◊

висе́ть на волоске́ вісе́ць на валаску́;

висе́ть в во́здухе вісе́ць у паве́тры;

висе́ть на ше́е вісе́ць на шы́і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́кам нареч. крю́ком;

◊ стая́ць к. — стоя́ть над душо́й;

гну́цца ~кам — а) гнуть спи́ну; б) пресмыка́ться;

сядзе́ць ~кам — сиде́ть крю́ком над чем-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кружы́цца, кружу́ся, кру́жышся, кру́жыцца; незак.

1. Рухацца па крузе.

К. ў вальсе.

2. Лятаючы, рабіць кругі.

Бусел кружыцца над гняздом.

Самалёт кружыўся над горадам.

3. Узнімаць снег, пыл, месці (пра мяцеліцу, завіруху і пад.).

Кружыцца мяцеліца.

◊

Галава кружыцца ў каго —

а) пра галавакружэнне;

б) хто-н. зазнаўся, страціў здольнасць цвяроза разважаць.

|| наз. кружэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падстрэ́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Ніжні край страхі драўлянай хаты, які навісае над сцяной.

|| прым. падстрэ́шачны, -ая, -ае і падстрэ́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маніпуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Складаны прыём, дзеянне над чым-н. пры рабоце рукамі, ручным спосабам.

2. перан. Махлярства, махінацыі, падробка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застрэ́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м. (разм.).

Край страхі, што навісае над сцяной, а таксама месца пад ім.

Ластаўкі гнёзды ўюць пад застрэшкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)