аднамы́сны, -ая, -ае.

Які прытрымліваецца адных думак, поглядаў з кім-н.

Аднамысныя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фліртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., з кім і без дап.

Займацца фліртам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаўрусава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак. (разм.).

Быць у хаўрусе з кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́плеч, прысл.

У непасрэднай блізкасці з кім-н., плячо ў плячо, поруч.

Ісціп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; незак., над кім-чым.

Берагчы, праяўляць літасць, міласэрнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поклони́ться сов. паклані́цца; (приветствовать) прывіта́цца, павіта́цца, паздаро́ўкацца (з кім);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́равень, прысл. і прыназ. з Т (разм.).

1. прыназ., з чым. На адной лініі, вышыні, глыбіні і пад.; на адным узроўні.

Вада ў. з краямі бочкі.

Самалёт ляціць у. з воблакамі.

2. прысл., з кім. Аднолькава, на роўных правах.

Адчуваць сябе ў. з іншымі.

3. прыназ., з кім-чым. Поруч, побач.

Сядзець у. з кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Растанчы́ца ’якая расстаецца з кім-небудзь’ (Кос.). Субстантыў ад раста́нне < расста́нне, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разла́саваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., каго (што) (разм.).

1. Узбудзіць у кім-н. жаданне паласавацца.

Р. дзіця малінамі.

2. перан. Распаліць, узмацніць у кім-н. ахвоту да чаго-н.

Лёгкая нажыва разласавала яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пагадзі́цца ’выказаць сваю думку з кім-, чым-н.; згадзіцца; прыйсці да згоды, сысціся на чым-н.; памірыцца з кім-н.’ (ТСБМ, Касп.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад гадзіцца < год (гл. таксама годны). Сюды ж вытворныя пага́дліва ’памяркоўна, паблажліва’ (Др.-Падб., Гарэц.), пага́дны ’паблажлівы, спачувальны’ (Федар. VII, 246).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)