прадве́сне, ‑я, н.

Час, які папярэднічае вясне. Было прадвесне — сакавік, але дзень па-зімоваму халодны, хмурны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саба́каў, ‑ава.

Разм. Які належыць сабаку. Сабакаў хвост. □ Але хто гэта будзе лічыцца з сабакавымі жаданнямі? Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўстано́гі, ‑ая, ‑ае.

З тоўстымі нагамі. З ланцуга, прывязанага да дрэва, рвалася малое, але таўстаногае ваўчанё. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохко́лавы, ‑ая, ‑ае.

На трох колах. Але самым цудоўным, самым найлепшым быў татаў падарунак — трохколавы веласіпед. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвонаарме́ец, ‑мейца, м.

Баец Чырвонай Арміі. Загарэлыя, запыленыя, але бадзёрыя і вясёлыя, як адзін, праходзілі чырвонаармейцы. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энгармані́зм, ‑у, м.

Спец. Атаясамліванне гукаў (інтэрвалаў, акордаў і пад.), якія маюць аднолькавую вышыню, але розную назву.

[Ад грэч. en — у і harmonia — сугучнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́гі, -ая, -ае.

1. Вельмі патрабавальны.

С. дырэктар.

Строгія бацькі.

2. Вельмі сур’ёзны, суровы, які не дапускае ніякіх паблажлівых адносін.

С. нагляд.

Строгае папярэджанне.

3. Які не прызнае ніякіх адхіленняў ад нормы, абсалютна дакладны.

С. бальнічны рэжым.

Строгая канспірацыя.

С. улік дакументаў.

4. Які не дапускае адхіленняў ад правіл паводзін, ад агульнапрынятых маральных норм.

Сям’я строгіх правіл.

5. Які адпавядае патрабаванням пэўнай нормы, правільны.

Будынак, пабудаваны ў строгім стылі.

6. Пра адзенне, знешнасць, абстаноўку і пад.: без упрыгожанняў, просты, але з густам.

Строгае плацце.

С. набор мэблі для залы.

|| наз. стро́гасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыва́ць несов.

1. терпе́ть; выде́рживать;

было́ балю́ча, але ён ~ва́ў — бы́ло бо́льно, но он терпе́л (выде́рживал);

2. (сохраняться, держаться) продолжа́ться, дли́ться;

спако́й ~ва́ў нядо́ўга — споко́йствие продолжа́лось (дли́лось) недо́лго;

3. (сохранять пригодность) выде́рживать, держа́ться, служи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мудраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Выдумаць, прыдумаць што‑н. Але неўзабаве Валодзя вымудраваў новую штуку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амафо́ны, ‑аў; адз. амафон, ‑а, м.

Спец. Словы, якія аднолькава гучаць, але маюць рознае напісанне (плод і плот).

[Ад грэч. honós — аднолькавы і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)