шчы́льнасць ж. пло́тность;

ш. паве́тра — пло́тность во́здуха;

адзі́нка ~ці — физ. едини́ца пло́тности;

○ ш. агню́ — воен. пло́тность огня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

песе́та, ‑ы, ДМ ‑сеце, ж.

Грашовая адзінка ў Іспаніі і Экватарыяльнай Гвінеі.

[Ісп. peseta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каміта́т, ‑а, М ‑таце, м.

Найбольш буйная адзінка адміністрацыйна-тэрытарыяльнага дзялення ў Венгрыі.

[Ад лац. comitatus — вобласць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілава́т, ‑а, М ‑ваце, м.

Адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току, роўная 1000 ват.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лат, ‑а, М лаце, м.

Гіст. Грашовая адзінка ў Латвіі (1922–40 гг.).

[Латыш. lats.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́я ​1,

гл. леі.

ле́я ​2, ‑і, ж.

Грашовая адзінка Сацыялістычнай Рэспублікі Румыніі.

[Рум. leu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

епа́рхія, ‑і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка ў праваслаўнай, каталіцкай і англіканскай цэрквах.

[Грэч. eparchía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́пул, ‑а, м.

Старая адзінка аптэкарскай вагі, роўная 20 гранам (1, 24 г).

[Лац. scrupulum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фане́ма, ‑ы, ж.

Спец. Непадзельная далей гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

[Ад грэч. phōnēma — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эску́да, нескл., м.

Грашовая адзінка Партугаліі і інш. краін вартасцю ў 100 сентава.

[Ісп. escudo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)