карэ́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць карэктнага. Карэктнасць у абыходжанні са старэйшымі. // Карэктныя паводзіны. Вылучацца карэктнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліло́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць ліловага. І калыхаўся за плячыма шоўк, ліловасцю аздобіў плечы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лупа́тасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць лупатага.

2. Выпучаныя вочы (як сімптом якой‑н. хваробы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масляні́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць масляністага; утрыманне масла, масляністых рэчываў у чым‑н. Масляністасць пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мізэ́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мізэрнага. Як і заўсёды, спыніў .. [Клеманса] страх, адчуванне свае мізэрнасці. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мініяцю́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мініяцюрнага (у 2 знач.); незвычайна малыя памеры каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаўме́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недаўменнага. У бясколерных вачах бліснула штосьці — недаўменнасць ці спалох. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непракты́чнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць непрактычнага. Непрактычнасць прапановы.

2. Адсутнасць практычных адносін да жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нетрыва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць нетрывалага. Рэвалюцыя зламала стары лад жыцця, паказала яго нетрываласць. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабла́жлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паблажлівага. Адносіцца з паблажлівасцю. □ Пацяроб усміхнуўся з велікадушнай паблажлівасцю. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)