пераку́пшчык, ‑а, м.
Той, хто купляе што‑н. на перапродаж, для спекуляцыі. Увесь ураджай з разгатых неагледжаных бэр і антонавак за некалькі гадоў наперад быў запраданы касавокаму перакупшчыку Шмуйлу, які з таго і жыў, што браў у арэнду папоўскія і яшчэ там чые сады. Лужанін. Гандляры, пасрэднікі, перакупшчыкі безупынна таўкуцца, шумяць, крычаць, паказваюць узоры тавараў, спрачаюцца, лаюцца. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́бар, -ру м., в разн. знач. вы́бор;
пра́ва ~ру — пра́во вы́бора;
на в. — на вы́бор;
вялі́кі в. тава́раў — большо́й вы́бор това́ров;
адо́брыць чый-не́будзь в. — одо́брить че́й-л. вы́бор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́шак, -шку м. изли́шек; избы́ток, избы́точность ж.;
л. хле́ба — избы́ток хле́ба;
ная́ўнасць лі́шкаў — нали́чие изли́шков;
л. тава́раў — избы́ток това́ров;
○ з лі́шкам — с изли́шком; с ли́шком, с ли́шним; с лихво́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ная́ўнасць ж.
1. нали́чие ср., нали́чность;
быць у ~ці — быть в нали́чии;
2. (о фактическом количестве — о деньгах и т.п.) нали́чность;
н. тава́раў — нали́чность това́ров;
ка́савая н. — ка́ссовая нали́чность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Каці́раваць ’вызначаць біржавую цану (курс) каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты’ (ТСБМ). Відавочна, непасрэднае запазычанне з рус. мовы. У рус. мове гэта лексема ўзята з ням. kotieren у другой палавіне XIX ст. (упершыню адзначаецца ў слоўніку ў 1887 г.). Ням. kotieren < франц. coter ’каціраваць’ < ’меціць, нумараваць’. Гл. Шанскі, 2, К, 358. Каці́равацца ’цаніцца’, ’ацэньвацца (пра каштоўныя паперы, тавары, валюту)’, ’быць у абароце на біржы’, ’мець тую ці іншую ацэнку ў вачах грамадства’, з’яўляецца ўласна рус. ўтварэннем і адзначаецца з 1914 г. Шанскі, там жа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заво́з, -зу м., мн. нет
1. заво́з;
з. тава́раў — заво́з това́ров;
2. (то, что завозится в мельницу для помола) заво́з;
млын стаі́ць, бо няма́ ~зу — ме́льница стои́т, потому́ что нет заво́за
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улі́к, -ку м., в разн. знач. учёт;
у. тава́раў — учёт това́ров;
бухга́лтарскі ўлік — бухга́лтерский учёт;
у. пра́цы — учёт труда́;
зняць (зня́цца) з ~ку — снять (сня́ться) с учёта;
○ у. вэ́ксаляў — учёт векселе́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
писчебума́жный
1. (связанный с изготовлением писчей бумаги) папяро́вы;
писчебума́жная фа́брика папяро́вая фа́брыка, уст. папе́рня;
писчебума́жное произво́дство папяро́вая вытво́рчасць;
2. (связанный с принадлежностями для письма) уст. пісьмо́вы;
писчебума́жный магази́н магазі́н пісьмо́вых тава́раў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каранці́н, ‑у, м.
1. Часовая ізаляцыя заразна хворых і асоб, якія сутыкаліся з імі, з мэтай прадухіліць распаўсюджанне інфекцыі. Тэрмін каранціну. Накласці каранцін. // Сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на ліквідацыю інфекцыі (сярод насельніцтва, у сельскай гаспадарцы і пад.). Інспекцыя па каранціну.
2. Санітарны пункт для агляду асоб, суднаў і тавараў, якія прыбываюць з заражанай мясцовасці. — Я ўжо хадзіў, распытваў. Тут, у каранціне, нас могуць пратрымаць яшчэ доўгі час. Лынькоў.
[Фр. quarantaine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
планава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.
1. Размяшчаць згодна з пэўным планам (у 1 знач.).
П. лагер.
2. Складаць план развіцця чаго-н.
П. вытворчасць тавараў шырокага ўжытку.
3. Уключаць у план, прадугледжваць збудаванне чаго-н.
П. пабудову клуба.
4. Мець намер, разлічваць, мець у сваіх планах (разм.).
Плануем схадзіць вечарам у кіно.
|| зак. спланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1—3 знач.), запланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 3 і 4знач.) і распланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1 знач.).
|| наз. планава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)