мікро́метр, ‑а, м.

Інструмент або прылада для вымярэння лінейных велічынь.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і metréō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палярыско́п, ‑а, м.

Спец. Прылада для выяўлення частковай палярызацыі святла.

[Ад лац. polaris — палярны і грэч. skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіламе́р, ‑а. м.

Прылада для вымярэння велічыні механічнай сілы; дынамометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спры́нклер, ‑а, м.

Аўтаматычная водараспырсквальная прылада на трубаправодах сістэм пажаратушэння.

[Англ. sprinkler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снаря́д м.

1. воен. снара́д, -да м.;

2. (приспособление) прыла́да, -ды ж.; снара́д, -да м.;

астрономи́ческий снаря́д астранамі́чная прыла́да;

снаря́д для буре́ния земли́ прыла́да для свідрава́ння зямлі́;

упражне́ния на снаря́дах спорт. практыкава́нні на прыла́дах (на снара́дах);

3. (совокупность инструментов) уст. снасць, род. сна́сці ж.;

сапо́жный снаря́д шаве́цкая сна́сць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэспіра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прылада для аховы органаў дыхання (а таксама вачэй, вушэй) ад пылу, шкодных газаў.

Пылаахоўны р.

|| прым. рэспіра́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыске́та, -ы, ДМ -ке́це, мн. -ы, -ке́т, ж.

Партатыўная прылада для шматразовага запісу і захоўвання звестак, прызначаных для апрацоўкі на камп’ютары.

|| прым. дыске́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бусо́ль, ‑і, ж.

Геадэзічная прылада для вымярэння гарызантальных вуглоў на мясцовасці.

[Фр. boussole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́бачніца, ‑ы, ж.

Прылада для намочвання пальцаў (звычайна пры падліку грошай).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарасцяме́р, ‑а, м.

Прылада для вымярэння скорасці (хуткасці) руху. Магнітны скарасцямер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)