вя́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вяліць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны вяленнем. Вяленае мяса. Вялены тытунёвы ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грача́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэчкі. Грачаная салома. // Прыгатаваны з зерня грэчкі; грэцкі ​1. Грачаная мука. Грачаная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінагра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вінаграду. Вінаградная лаза. Вінаградная алея. // Прыгатаваны, атрыманы з вінаграду. Вінаграднае віно. Вінаградны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́вавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да слівы. Слівавая костачка. // Прыгатаваны са сліў (у 2 знач.). Слівавы джэм. Слівавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сло́ены, ‑ая, ‑ае.

Зроблены ў выглядзе накладзеных адзін на другі слаёў, слаямі. Слоенае цеста. // Прыгатаваны з такога цеста. Слоены пірог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квас, -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

Кіславаты напітак, прыгатаваны на вадзе з хлеба з соладам, а таксама з фруктаў, ягад.

К. з каліны.

◊

Перабівацца з хлеба на квас — жыць бедна, галадаючы.

|| памянш. квасо́к, -ску́, м.

|| прым. ква́сны, -ая, -ае.

◊

Квасны патрыятызм (уст., неадабр.) — няправільнае, агульнае ўсхваленне ўсяго свайго, нават адсталых форм жыцця і побыту, і ганьбаванне ўсяго чужога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́слы, -ая, -ае.

1. Які мае своеасаблівы смак, падобны на смак лімона, журавін.

К. яблык.

К. сок.

2. Які закіс у выніку браджэння, прыгатаваны квашаннем.

Кіслае малако.

Кіслая капуста.

3. перан. Які выражае незадаволенасць; паніклы (разм.).

К. настрой.

К. выраз твару.

4. Які змяшчае кіслату (у 2 знач.; спец.).

Кіслая глеба.

|| наз. кіслата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крупяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да круп, прызначаны для іх вырабу. Крупяная прамысловасць. Крупяныя культуры. // Прыгатаваны з круп. Крупяны суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марко́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да морквы. // Прыгатаваны з морквы. Маркотны сок.

2. Аранжавы, колеру морквы. Блузка маркоўнага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)