Verbum

рып, -у, м.

Рэзкі гук, які ўтвараецца пры трэнні.

Р. колаў.

Р. палазоў.

стэтаскапі́я, -і, ж.

Праслухванне сэрца, лёгкіх пры дапамозе стэтаскопа.

|| прым. стэтаскапі́чны, -ая, -ае.

сярэднеязы́чны, -ая, -ае (спец.).

Гук, які вымаўляецца пры ўдзеле сярэдняй часткі спінкі языка.

трафарэ́ціць, -рэ́чу, -рэ́ціш, -рэ́ціць; -рэ́чаны; незак., што (спец.).

Размалёўваць, распісваць пры дапамозе трафарэта.

каб², часц.

1. Ужыв. пры выказванні пажадання, скаргі, праклёну (звычайна ў пачатку простых сказаў).

Каб пілося і елася і болей хацелася.

2. Ужыв. пры выказванні сумнення ў магчымасці чаго-н.

Каб толькі адна гэта бяда.

прара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Звужаная частка рэчышча, праход, які часова пакідаецца для пропуску вады пры збудаванні плаціны і закрываецца пры завяршэнні работ.

2. Прамывіна, адтуліна ў плаціне, дамбе, прарванай водным патокам.

перад..., прыстаўка.

1. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і азначае: спераду чаго-н., напр.: перадгор’е, перадсэрдзе, перадгісторыя, перадумова.

2. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і азначае: раней (у часе або прасторы) чаго-н., напр.: пераднавальнічны, перадпасяўны, перадынфарктны, пераднаціскны.

свісто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Прыстасаванне, пры дапамозе якога ўтвараецца свіст.

Зрабіць с.

Міліцэйскі с.

2. Свіст, які ўтвараецца пры дапамозе такога прыстасавання.

Ноччу раздаўся трывожны с.

|| прым. свістко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

крапі́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Пэндзаль для апырсквання свянцонай вадой пры царкоўных абрадах.

кал, -у, м.

Змесціва кішэчніка, якое выдзяляецца пры спаражненні.

|| прым. ка́лавы, -ая, -ае (спец.).