Verbum

лацінаамерыка́нцы, -аў, адз. -ка́нец, -ка́нца, м.

Насельніцтва Лацінскай Амерыкі.

|| ж. лацінаамерыка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. лацінаамерыка́нскі, -ая, -ае.

Лацінаамерыканскія краіны.

Л. варыянт іспанскай мовы.

зе́мскі, -ая, -ае.

1. гл. земства.

2. Агульнадзяржаўны (гіст.).

Земскае апалчэнне.

○

Земскі начальнік — у царскай Расіі — чыноўнік з судова-адміністрацыйнай і паліцэйскай уладай, кіраўнік сялянскага насельніцтва пэўнага раёна.

урбанізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Сканцэнтраваць (канцэнтраваць) насельніцтва, матэрыяльнае і духоўнае жыццё ў гарадах.

|| наз. урбаніза́цыя, -і, ж.

|| прым. урбанізацы́йны, -ая, -ае.

францу́зы, -аў, адз. францу́з, -а, м.

Народ раманскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Францыі.

|| ж. францу́жанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. францу́зскі, -ая, -ае.

харва́ты, -аў, адз. харва́т, -а, М -ва́це, м.

Паўднёваславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Харватыі.

|| ж. харва́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. харва́цкі, -ая, -ае.