цыганы́, -о́ў, адз. -га́н, -а́, м.
Народ індыйскага паходжання, які жыве пераважна качавымі і паўкачавымі этнічнымі групамі ў розных краінах свету.
|| ж. цыга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. цыга́нскі, -ая, -ае.
Ц. табар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хвалява́цца несов.
1. в разн. знач. волнова́ться;
~лю́ецца спе́лае жы́та — волну́ется спе́лая рожь;
х. пе́рад іспы́тамі — волнова́ться пе́ред экза́менами;
наро́д ~ва́ўся — наро́д волнова́лся;
2. трево́житься, волнова́ться; беспоко́иться; расстра́иваться;
3. смуща́ться;
◊ не ~лю́йцеся! — не волну́йтесь!; не беспоко́йтесь!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фры́зы, ‑аў; адз. фрыз, ‑а, м.
Народ, які жыве ў Нідэрландах і ФРГ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́нцы, -аў, адз. не́нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Ненецкай, Ямала-Ненецкай і Таймырскай аўтаномных акруг, якія ўваходзяць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. не́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. не́нецкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мары́йцы, -аў, адз. -ры́ец, -ры́йца, м.
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Марый Эл, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. мары́йка, -і, ДМ -ры́йцы, мн. -і, -ры́ек.
|| прым. мары́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Паля́кі, паля́к ’заходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Польшчы’ (ТСБМ). Рус., укр. поля́к ’тс’. Паводле Фасмера (3, 322), запазычанне з польск. polak, мн. л. polacy < poljaninъ ’жыхар Вялікапольшчы’, адкуль стала агульнай назвай палякаў (Фасмер, 3, 322).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слёзнік ‘чальчак, Lythrum salicaria L.’ (Ласт., Кіс., Мат. Гом.), іншая назва плаку́н (Ласт.). Да сляза (гл.), паводле Ластоўскага (Ласт., 799), “народ верыць, што ад яго плачуць ведзьмы і чэрці”; паводле Мат. Гом., “капае з ее сок”.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
яку́ты, -аў, адз. яку́т, -а, М яку́це, м.
Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Саха (Якуціі), што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. яку́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. яку́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
йе́менскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Йемена. Йеменскі народ. Йеменская кава. Йеменская нафта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
качэ́ўнікі, ‑аў; адз. качэўнік, ‑а, м.
Народ, племя, якія вядуць качавы спосаб жыцця; вандроўнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)