эскімо́сы, -аў, адз. -мо́с, -а, м.
Народ, які складае карэннае насельніцтва тэрыторыі ад Грэнландыі, палярнага ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі да ўсходняга краю Чукоткі.
|| ж. эскімо́ска, -і, ДМ -мо́сцы, мн. -і, -сак.
|| прым. эскімо́скі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
непако́раны, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога не пакарылі; які застаўся незалежным. Непакараны народ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэ́мній, ‑ю, м.
Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў большасці горных народ.
[Ад грэч. krēmnos — скала.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кхме́ры, ‑аў; адз. кхмер, ‑а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кампучыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асеці́ны, -ці́н, адз. -ці́н, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (у складзе Расійскай Федэрацыі) і Рэспублікі Паўднёвая Асеція.
|| ж. асеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. асеці́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.
|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.
Баскская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скалыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.
1. Зварухнуць, захістаць, прымусіць калыхацца.
Вецер скалыхнуў жыта.
С. калыску (гайдануць з боку ў бок).
2. перан. Усхваляваць, узрушыць; парушыць спакой.
Навіна скалыхнула народ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удму́рты, -аў, адз. -у́рт, -а, м.
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. удму́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. удму́рцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыганы́, -о́ў, адз. -га́н, -а́, м.
Народ індыйскага паходжання, які жыве пераважна качавымі і паўкачавымі этнічнымі групамі ў розных краінах свету.
|| ж. цыга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. цыга́нскі, -ая, -ае.
Ц. табар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хвалява́цца несов.
1. в разн. знач. волнова́ться;
~лю́ецца спе́лае жы́та — волну́ется спе́лая рожь;
х. пе́рад іспы́тамі — волнова́ться пе́ред экза́менами;
наро́д ~ва́ўся — наро́д волнова́лся;
2. трево́житься, волнова́ться; беспоко́иться; расстра́иваться;
3. смуща́ться;
◊ не ~лю́йцеся! — не волну́йтесь!; не беспоко́йтесь!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)