обсо́хнуть сов. абсо́хнуць, мног. паабсыха́ць;

◊

молоко́ на губа́х не обсо́хло погов. малако́ на губа́х не абсо́хла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсо́хнуць сов. обсо́хнуть; (немного — ещё) пообсо́хнуть;

◊ малако́ на губа́х не ~хла — молоко́ на губа́х не обсо́хло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтапі́ць сов.

1. створо́жить;

а. малако́ — створо́жить молоко́;

2. (растопив, отделить) вы́топить;

а. са́ла — вы́топить са́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працадзі́ць сов., в разн. знач. процеди́ть;

п. малако́ — процеди́ть молоко́;

п. праз зу́бы — процеди́ть сквозь зу́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзешаве́ць, ‑ее; зак.

Разм. Панізіцца ў цане, стаць дзешавейшым, больш танным. Прадукты падзешавелі. □ [Вера:] — Я жанчына, і мяне больш цікавіць тое, ці падзешавела малако. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зліты з розных пасудзін у адну (пра вадкасць). Зліўное малако.

2. Прызначаны для злівання чаго‑н. Зліўны жолаб. Зліўная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забе́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. забельваць — забяліць (у 1 знач.).

2. Разм. Смятана, малако для прыправы. Зацірка з забелкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаткну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., што.

Разм. Адкрыць, выцягнуўшы корак, затычку. Зіна.. адаткнула пляшку, нахіліла над кубачкам, а малако не палілася. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыраква́ша, ‑ы, ж.

Густое кіслае малако. [Цешча] прынесла драчоны, пузаты трохлітровы гарлач і старанна сабрала з яго ўвесь вяршок, аж да сіняватай сыраквашы. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэць, грэ́ю, грэ́еш, грэ́е; грэ́ты; незак.

1. Перадаваць сваю цеплыню.

Сонца грэе.

2. Рабіць цёплым, награваць.

Г. малако.

3. Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду.

Кажух грэе добра.

4. перан. Супакойваць, суцяшаць.

Г. сэрца.

Грэюць матуліны вочы.

◊

Грэць рукі на чым (разм., неадабр.) — нажывацца несумленным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)