дыплама́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Дзейнічаць, гаварыць асцярожна, не раскрываючы сапраўднага намеру. Як толькі Загурскі пачаў гаварыць, я зразумеў, што дыпламатнічаць ён не ўмее. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысюсю́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гаварыць сюсюкаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красамо́ўства, ‑а, н.

Уменне гаварыць прыгожа і пераканаўча; прамоўніцкі талент. [Мажухіна] валодала сапраўдным дарам красамоўства, умела гаварыць прыгожа, узнёсла і шчыра, па-майстэрску чытала паэтычныя творы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обиня́к / говори́ть обиняка́ми гавары́ць намёкамі;

без обиняко́в про́ста, без хі́трыкаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

околи́чность акалі́чнасць, -ці ж.;

говори́ть без околи́чностей гавары́ць без акалі́чнасцей.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просту́женный прич., прил. прасту́джаны;

говори́ть просту́женным го́лосом гавары́ць прасту́джаным го́ласам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарка́зм сарка́зм, -му м.;

говори́ть с сарка́змом гавары́ць з сарка́змам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суда́чить несов., разг. гамані́ць; (говорить) гавары́ць; (болтать) бала́каць; (сплетничать) плятка́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экспре́ссия экспрэ́сія, -сіі ж.;

говори́ть с экспре́ссией гавары́ць з экспрэ́сіяй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)