несудзі́масць, ‑і, ж.

Адсутнасць судзімасці ў каго‑н. Даведка аб несудзімасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаду́манасць, ‑і, ж.

Адсутнасць дастатковай прадуманасці. Недадуманасць заўсёды адбіваецца на рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаціка́ўленасць, ‑і, ж.

Стан незацікаўленага; адсутнасць інтарэсу, цікавасці да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некампле́кт, ‑а, М ‑кце, м.

Адсутнасць камплекта, няпоўны камплект. Некамплект падручнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глуханемата́, ‑ы, ДМ ‑маце, ж.

Адсутнасць слыху і здольнасці гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́баванне, ‑я, н.

Адсутнасць павагі, пагардлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахво́та, -ы, ДМ -во́це, ж.

1. Адсутнасць ахвоты да чаго-н.

Працаваць з неахвотай.

2. безас., у знач. вык. Не хочацца, няма жадання (што-н. рабіць).

Н. з ім размаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляно́та, -ы, ДМ -но́це, ж.

1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што-н.; стан вяласці, санлівасці.

Навалілася л.

2. у знач. вык., каму з інф. Не хочацца, няма ахвоты.

Л. думаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Пры стральбе: адсутнасць выстралу з-за няспраўнасці зброі ці патрона.

Ружжо дало асечку.

2. перан. Няўдача пры выкананні чаго-н. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўкамплектава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўкамплектаванага; адсутнасць камплекта штата. Неўкамплектаванасць лабараторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)