Verbum

падрыўны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для падрыву, мае адносіны да ўзрывання чаго-н.

П. матэрыял.

Падрыўныя работы.

2. перан. Накіраваны на падрыў чаго-н., нанясенне шкоды чаму-н.

Падрыўная дзейнасць.

падсцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., каго (што).

1. Падганяючы, злёгку сцебануць.

П. каня.

2. перан. Прыскорыць, прымусіць рабіць што-н. хутчэй (разм.).

П. адстаючых.

|| незак. падсцёбваць, -аю, -аеш, -ае.

пале́на, -а, мн. -ы, -ле́н, н.

1. Кавалак распілаванага і рассечанага бервяна на паліва.

Асінавае п.

2. перан. Непаваротлівы, тупы чалавек (лаянк.).

|| памянш. пале́нца, -а, мн. -ы, -аў (да 1 знач.).

пампу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Пышная круглая булка.

2. перан. Пра тоўстае, пульхнае дзіця, жанчыну (разм.).

|| памянш. пампу́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

празры́сты, -ая, -ае.

1. Які прасвечваецца, прапускае праз сябе святло.

Празрыстая вадкасць.

Празрыстая тканіна (вельмі тонкая).

2. перан. Яўны, які лёгка зразумець.

П. намёк.

Празрыста (прысл.) падказаць.

|| наз. празры́стасць, -і, ж.

прыляпі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́піцца; зак., да чаго (разм.).

Тое, што і прыліпнуць.

Пластыр моцна прыляпіўся.

Хлопчык прыляпіўся на багажніку веласіпеда (перан.).

|| незак. прыле́плівацца, -аецца і прыляпля́цца, -я́ецца.

прытупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., што.

1. Трохі затупіць.

П. нож.

2. перан. Аслабіць, зрабіць менш успрымальным.

П. памяць.

П. пільнасць.

|| незак. прытупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прытупле́нне, -я, н.

пстрыку́ха, -і, ДМ -ку́се, мн. -і, -ку́х, ж. (разм.).

1. Пра жанчыну, якая чым-н. незадаволена і злуецца, фыркае.

2. перан. Пра рухавую, вясёлую асобу, якая лёгка пырхае, нібы страказа.

гы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Пра сабаку: пагрозліва вурчаць.

Гыркаў сабака.

2. перан. Груба гаварыць, бурчаць (разм.).

Г. на дзяцей.

|| аднакр. гы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. гы́рканне, -я, н.

дакапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., да чаго.

1. Капа́ючы, дасягнуць чаго-н., знайсці што-н.

Д. да клада.

2. перан. Даведацца, дашукацца (разм.).

Д. да сутнасці.

|| незак. дако́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца.