Verbum

зні́кнуць, -ну, -неш, -не; знік, -кла; -ні; зак.

Перастаць існаваць, прапасці, схавацца.

Туман знік.

З. у натоўпе.

|| незак. зніка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. знікне́нне, -я, н.

перамахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак., што або цераз што (разм.).

Лёгка, шырокім скачком пераскочыць.

П. цераз агароджу.

|| незак. перама́хваць, -аю, -аеш, -ае.

адшчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што і чаго.

Шчыпком аддзяліць, адарваць.

А. скарыначку хлеба.

А. яблык.

|| незак. адшчы́пваць, -аю, -аеш, -ае.

ашмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Тое, што і абшморгаць.

|| незак. ашмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. ашмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

свінту́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., жарт.).

Той, хто зрабіў што-н. па-свінску (гаворыцца звычайна з дружалюбна-дакорлівым адценнем).

Ну і с. жа ты!

сказану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што і без дап. (разм.).

Сказаць што-н. нечаканае (часам грубае і недарэчнае).

Трэба ж такое с.!

скрану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Зрушыць з месца.

С. шафу.

|| незак. скрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

спаласну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Злёгку абмыць, апаласнуць.

С. цэбар.

|| незак. спало́скваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спало́скванне, -я, н.

шабулды́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. што. Кінуць у ваду або выплеснуць ваду куды-н.

Ш. камень у ваду.

2. Тое, што і шабулдыхнуцца.

шчыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго-што (разм.).

Тое, што і шчыпаць.

|| аднакр. ушчыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шчыка́нне, -я, н.