раўні́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць раўніннага; наяўнасць вялікай колькасці раўнін. Раўніннасць краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́насць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць рафінаванага (у 3 знач.). Рафінаванасць густаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рупатлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць рупатлівага. У .. голасе [Крушынскага] чулася надзвычайная рупатлівасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скажо́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць скажонага; няправільнасць, перайначанасць, сапсаванасць. Скажонасць даты дакумента.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скале́чанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан скалечанага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан скрытага (у 2–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слу́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць слушнага. Слушнасць заўвагі. Слушнасць думкі. Слушнасць прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стано́ўчасць, ‑і, ж.

Уласцівасць станоўчага. Станоўчасць Сарокі адчуваецца ўсімі персанажамі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суме́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумеснага; сумеснае ажыццяўленне чаго‑н. Сумеснасць дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэнірава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан трэніраванага. Трэніраванасць сэрца. Трэніраванасць спартсмена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)