незале́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць незалежнага. Незалежнасць думак. Незалежнасць характару. Нацыянальная незалежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некампетэ́нтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць некампетэнтнага; недасведчанасць у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ненадзейнага. Ненадзейнасць становішча. Палітычная ненадзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразга́данасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неразгаданага. Неразгаданасць смутку. Неразгаданасць лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязла́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нязладжанага. Нязладжанасць у працы. Кампазіцыйная нязладжанасць твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан паглыбленага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перано́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераноснага (у 2 знач.). Пераноснасць значэння слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасе́чанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перасечанага (у 2 знач.). Перасечанасць рэльефу мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладано́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пладаноснага. // Здольнасць прыносіць плады (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхалагі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць псіхалагічнага; наяўнасць псіхалагічнага аналізу ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)