Verbum

пячны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да печы. Пячная труба. Лячныя дзверцы. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе печы. Пячное ацяпленне.

рэагра́фія, ‑і, ж.

Метад даследавання функцыі кровазвароту, заснаваны на запісе напаўнення кроўю сасудаў і капіляраў пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

[Ад грэч. rhéos — цячэнне, паток і gráphō — пішу.]

рэфармава́цца, ‑муецца; зак. і незак.

1. Пераўтварыцца (пераўтварацца), змяніцца (змяняцца) пры дапамозе рэформ.

2. толькі незак. Зал. да рэфармаваць.

салено́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Драцяная спіраль, наматаная на стрыжань, вакол якой пры прапусканні электрычнага току ўтвараецца магнітнае поле.

самавыяўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самавыяўлення. Паэты.. дзень пры дні пісалі адны самавыяўленчыя вершы і санеты. Паслядовіч.

самакарму́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Аўтаматычнае прыстасаванне для самастойнага кармлення жывёлы пры бесстаночным утрыманні яе.

скорапсава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які хутка псуецца пры звычайных умовах захавання, які патрабуе асобых умоў захавання. Скорапсавальныя прадукты. Скорапсавальны груз.

супі́н, ‑а, м.

Спец. Нязменная дзеяслоўная форма, якая ўжываецца для абазначэння мэты пры дзеясловах руху ў некаторых індаеўрапейскіх мовах.

туберкулёз, ‑у, м.

Інфекцыйная хвароба, пры якой пашкоджваюцца лёгкія, кішэчнік, косці, суставы і пад. (выклікаецца асобым мікробам). Туберкулёз лёгкіх.

тымпані́я, ‑і, ж.

Захворванне сельскагаспадарчай жывёлы, пры якім збіраецца празмерная колькасць газаў у рубцы жвачных або ў кішэчніку коней.

[Грэч. tympanon — барабан, бубен.]