міжкле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж клеткамі жывёльнага або расліннага арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагапро́фільны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або многа профіляў. Мнагапрофільная лабараторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагая́русны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або вялікую колькасць ярусаў; шмат’ярусны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многаразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які паўтараўся або паўтараецца многа разоў. Многаразовы напамінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

морс, ‑у, м.

Напітак з соку ягад або фруктаў. Яблычны морс.

[Ад ням. Moosbeere — журавіны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвашчы́ць, ‑вашчу, ‑вошчыш, ‑вошчыць; зак., што.

Навашчыць злёгку або дадаткова; падваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшэ́фнік, ‑а, м.

Разм. Асоба або ўстанова, над якой узята шэфства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаба́знік, ‑а, м.

Уст. Уладальнік лабаза або прадавец тавару ў лабазе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люмінесцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Халоднае свячэнне газу, вадкасці або цвёрдага цела.

[Ад лац. lumen — святло і суфікс escent, які азначае слабае дзеянне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляўка́с, ‑у, м.

Грунт пад афарбоўку або пазалоту на драўляных вырабах.

[Ад грэч. leukos — белы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)