шкаля́рства, -а, н. (разм., неадабр.).

Несамастойны, начотніцкі падыход да чаго-н.

|| прым. шкаля́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эрза́ц, -у, мн. -ы, -аў, м.

Непаўнацэнны заменнік чаго-н.; сурагат.

Э. ікры.

Э. скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскала́цыя, -і, ж. (кніжн.).

Паступовае павелічэнне, узмацненне, рост чаго-н.

Э. цэн.

Э. ваенных дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лічы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для аўтаматычнага падліку чаго-н.

Л. электрычнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макетава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Рабіць папярэдні ўзор, макет чаго-н.

М. зборнік артыкулаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхаце́ць, -хачу́, -хо́чаш, -хо́ча; -хаці́; зак., чаго і з інф. (разм.).

Перастаць хацець.

Р. есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлумача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца тлумачэннем, трактоўкай чаго-н.

Т. сноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлумача́льны, -ая, -ае.

Які заключае ў сабе тлумачэнне, трактоўку чаго-н.

Т. слоўнік беларускай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навырыва́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Вырваць, выцягнуць рыўком, высмыкнуць нейкую колькасць чаго‑н. Навырываць цвікоў. □ Сафрон так асмялеў каля чужога каня, што надумаўся навырываць з яго хваста валасні сабе на вуду. Чорны. // Выдраць, адарваць нейкую колькасць чаго‑н. Навырываць лістоў з кнігі.

2. Рвучы з коранем, сабраць нейкую колькасць чаго‑н. Навырываць буракоў. Навырываць ільну.

навырыва́ць 2, ‑ае; зак., чаго.

Вырыць вялікую колькасць чаго‑н. (пра жывёл). Навырываць ям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Не́тшта ’вельмі многа, мноства’ (Шат., Жд. 1), нётшто ’многа’ (Жд. 1). Відаць, з нет (гл.) і што, параўн. до нет, на нет ’пра вышэйшую ступень чаго-небудзь’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)