стэрэаты́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стэрэатыпнага (у 2 знач.). Стэрэатыпнасць адказу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сферы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сферычнага (у 1 знач.). Сферычнасць паверхні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схаласты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць схаластычнага (у 2 знач.). Схаластычнасць навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́снутасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан сціснутага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапо́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць тапорнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трафарэ́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць трафарэтнага (у 2 знач.). Трафарэтнасць мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрунтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць угрунтаванага (у 3 знач.). Угрунтаванасць рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умудро́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць умудронага; валоданне вялікім вопытам, мудрасцю, ведамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упара́дкаванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць упарадкаванага (у 2 знач.). Упарадкаванасць бібліятэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утапі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць утапічнага; нерэальнасць. Утапічнасць ідэй. Утапічнасць тэорыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)