ю́шыць
‘злаваць, прыводзіць у шаленства каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ю́шу |
ю́шым |
| 2-я ас. |
ю́шыш |
ю́шыце |
| 3-я ас. |
ю́шыць |
ю́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
ю́шыў |
ю́шылі |
| ж. |
ю́шыла |
| н. |
ю́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ю́ш |
ю́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ю́шачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Кару́злівы ’чалавек, ахвочы чапляцца хоць да каго, каб пачаць зваду ці бойку’ (КЭС, лаг.; Янк.). Гл. каруза.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Таўсталу́пы ’той, у каго тоўстыя вусны’ (паст., брасл., кругл., ЛА, 3). Да тоўсты і лупы ’губы’, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
одолжа́ться
1. пазыча́ць (у каго);
2. (пользоваться услугами) карыста́цца паслу́гамі (ла́скай);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одолжи́ться
1. пазы́чыць (у каго);
2. (пользоваться услугами) пакарыста́цца паслу́гамі (ла́скай).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
полюбе́зничать сов. (поухаживать) пазаляца́цца (да каго); нагавары́ць кампліме́нтаў (каму); см. любе́зничать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поте́шиться
1. паце́шыцца, пазабаўля́цца;
2. (поиздеваться) паздзе́кавацца (з каго, з чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приволокну́ться сов., разг. пача́ць заляца́цца (да каго), пача́ць уляга́ць (за кім).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ра́ди предлог с род. дзе́ля (каго, чаго);
шу́тки ра́ди дзе́ля жа́рту.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слу́шаться
1. (повиноваться) слу́хаць (каго), слу́хацца;
2. страд. слу́хацца;
◊
слу́шаюсь! слу́хаю!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)