Verbum

неўраўнава́жанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неўраўнаважанага; адсутнасць душэўнай раўнавагі. Неўраўнаважанасць характару.

паго́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пагоджанага (у 2 знач.); прыміранасць, зладжанасць.

падкава́насць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць падкаванага (у 2 знач.); падрыхтаванасць.

падо́ўжанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падоўжанага (у 2 знач.). Падоўжанасць твару.

паро́дзістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пародзістага (у 1 знач.). Пародзістасць каня.

пераме́нлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераменлівага; зменлівасць. Пераменлівасць надвор’я. Пераменлівасць мелодыі.

прыцэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыцэльнага (у 2 знач.). Прыцэльнасць агню.

пэ́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пэўнага (у 2, 4–6 знач.).

раздражня́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць раздражняльнага. Ператамленне вядзе да раздражняльнасці. «Звязда».

раскі́данасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раскіданага. Раскіданасць прамысловых цэнтраў.