рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.

Гістарычны р.

|| прым. рама́нны, -ая, -ае і рамані́чны, -ая, -ае.

Раманны жанр.

Раманічная кампазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варыяцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да варыяцыі. Варыяцыйная форма. Варыяцыйны рад. Варыяцыйнае вылічэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыялогу; мае форму дыялогу. Дыялагічная мова. Дыялагічная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мара́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да марака, уласцівы мараку. Марацкая форма. Марацкі спрыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Мінеральнае ўтварэнне, форма якога не адпавядае яго ўнутранай будове і саставу.

[Ад псеўда і грэч. morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таблі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да табліцы, у выглядзе табліцы. Таблічная форма. Таблічныя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеепрыме́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: форма дзеяслова, якая сумяшчае катэгорыі дзеяслова (час, стан і трыванне) і катэгорыі прыметніка (род, склон).

Д. цяперашняга часу.

Д. залежнага стану.

|| прым. дзеепрыме́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтакра́тыя, ‑і, ж.

Кніжн. Форма кіравання, пры якой адной высокапастаўленай асобе належыць неабмежаваная ўлада; самадзяржаўе, манархія.

[Грэч. autokrateia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеепрыме́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзеепрыметніка. Дзеепрыметная форма. // Выражаны з дапамогай дзеепрыметніка. Дзеепрыметнае словазлучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеепрысло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзеепрыслоўя. Дзеепрыслоўная форма. // Выражаны з дапамогай дзеепрыслоўя. Дзеепрыслоўнае словазлучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)