трохфа́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з 
2. Звязаны з трохфазным пераменным токам. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохфа́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з 
2. Звязаны з трохфазным пераменным токам. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыёль, ‑і, 
Трохдольная рытмічна я музычная фігура ў музыцы двухдольнага размеру; група з 
[Ням. Triole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упа́свіць, ‑су, ‑сеш, ‑се; ‑сем, ‑сяце, ‑суць; 
1. Змагчы пасвіць. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пісацца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; 
Выбыць са спісаў, са складу чаго‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ардына́та, ‑ы, 
У геаметрыі — назва аднаго з двух (
[Ад лац. ordinatus — упарадкаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недалічы́цца, ‑лічуся, ‑лічышся, ‑лічыцца; 
Выявіць пры падліку недахоп, адсутнасць каго‑, чаго‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спе́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; 
Злезці з каня. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохсло́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з чатырох слоў. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трайча́сты ’які складаецца з 
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
квадра́т, -а, 
1. Роўнастаронні прамавугольнік, а таксама прадмет або ўчастак такой формы.
2. У матэматыцы: здабытак ад памнажэння якога
3. У матэматыцы: паказальнік ступені, роўны двум.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)