ле́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Спец. Інструмент для нарэзвання вонкавай разьбы; прагонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марадзёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да марадзёр (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гага́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Паўночная марская птушка велічынёй з невялікую качку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабака́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да сабакар (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрата́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да сакратар (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбацёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Машына, дошка або пасудзіна для расцірання фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпеты́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Настаўнік, звычайна дамашні, які рэпеціруе (у 2 знач.) каго-н.

2. Вопытны спецыяліст, які праводзіць групавыя ці індывідуальныя рэпетыцыі з акцёрамі.

Р. па вакале.

Р. па балеце.

|| ж. рэпеты́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. рэпеты́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́рка 1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Памянш. да нара; невялікая нара.

но́рка 2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, які дае каштоўнае футра ад цёмна-карычневага да серабрыста-блакітнага колеру. // Футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мензу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

[Ад лац. mensura — мерка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насту́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак, ж.

Дэкарагыўная травяністая расліна з буйнымі пахучымі аранжавымі кветкамі.

[Лац. nasturtium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)