мо́дны, -ая, -ае.
1. гл. мода.
2. Які адпавядае апошняй модзе, зроблены па модзе (у 1 знач.).
Моднае паліто.
3. Які карыстаецца папулярнасцю, агульным прызнаннем у гэты перыяд.
Модныя песні.
4. Які прытрымліваецца моды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гнездавы́ в разн. знач. гнездово́й;
г. перы́яд — гнездово́й пери́од;
~ва́я паса́дка бу́льбы — гнездова́я поса́дка карто́феля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́шавы с.-х., в разн. знач. па́стбищный;
~выя ўго́ддзі — па́стбищные уго́дья;
п. перы́яд — па́стбищный пери́од
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дабуква́рны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які папярэднічае заняткам з букваром, чытанню буквара. Дабукварны перыяд у навучанні грамаце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагістары́чны, ‑ая, ‑ае.
Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленню пісьмовых помнікаў. Дагістарычны перыяд. Дагістарычны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэво́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэвону, з’яўляецца дэвонам. Дэвонскія адкладанні. Дэвонскі перыяд. Дэвонская сістэма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінаапо́весць, ‑і, ж.
Мастацкі кінафільм апавядальнага характару, які адлюстроўвае шэраг падзей, пэўны перыяд у жыцці чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжца́рства, ‑а, н.
Перыяд незанятага трона, калі ўлада аднаго цара закончылася, а другога яшчэ не пачалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мясае́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Перыяд пасля каляд, калі па закону праваслаўнай царквы дазваляецца есці мяса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадпасяўны́, ‑ая, ‑ое.
Які бывае перад сяўбою, папярэднічае сяўбе. Перадпасяўная культывацыя. Перадпасяўная апрацоўка насення. Перадпасяўны перыяд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)