калашма́н, ‑а, м.
Разм.
1. Пра птушку з касматымі нагамі.
2. Зневаж. Пра чалавека ў штанах з шырокімі калашынамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарбу́знік, ‑у, м.
Гарбузовае націнне. Шоргаючы нагамі, паволі ішлі [жанчыны] праз гарбузнік і бульбянік, сцяблы якіх чапляліся за ногі. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даўгано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Камар з доўгімі нагамі, які належыць да атрада двухкрылых насякомых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырванано́жка, ‑і, ДМ ‑ножцы; Р мн. ‑ножак; ж.
Птушка сямейства бакасіных з бурай спінкай і аранжава-чырвонымі нагамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ашла́піць ’абхапіцца нагамі і рукамі’ (КЭС, лаг.), ’абняць’ (Яўс.), ’расстаўляць ногі пры яздзе па дарозе над невялікімі лужынамі (пра каня)’ (Шат.), абшлапіць (Куч.), ошлапіць ’абцягнуць, абціснуць, абкласці шчыльна (пра адзенне)’ і ’палажыць бэльку над вокнамі’ (КСТ). Ад шлапаць, шлапнуць ’наступіць наверх; прыціснуць, ахапіўшы з бакоў’, да семантыкі параўн. польск. okroczyć ’абхапіць, акружыць’, okrakiem ’з расстаўленымі нагамі’ (ад krok).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сука́ць, сучу́, су́чаш, су́ча; су́каны; незак., што.
1. Звіваць некалькі нітак у адну.
С. дратву.
2. чым. Перабіраць, матляць нагамі (пра малых дзяцей).
Хлопчык суча ножкамі.
|| зак. ссука́ць, ссучу́, ссу́чаш, ссу́ча; ссу́каны (да 1 знач.).
|| наз. сука́нне, -я, н.
|| прым. сука́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Сукальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Прайсці шлёпаючы (нагамі, абуткам). Ужо бралася на дзень, як .. [Хведар] прашлёпаў мокрымі калашынамі па агародзе. Кірэйчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымя́цца, ‑мнецца; зак.
Стаць трохі памятым, прыціснуцца. Сена прымялася пад нагамі. □ Кусцік зялёнай травы прымяўся пад .. [Насцінай] мілай, слаўнай галавой. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курбе́т, ‑а, М ‑беце, м.
Скачок з падагнутымі пярэднімі нагамі, які выконвае верхавы конь. // Разм. Скачок, мудрагелістае па ў танцы.
[Фр. courbette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марты́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Маленькая малпа з доўгімі заднімі нагамі, доўгім хвастом і вузканосай мордай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)