лапла́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Лапландыі, лапландцаў. Лапландская мова. Лапландскі звычай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тчын, -а.

1. Які належыць матцы.

Матчына хата.

Матчыны вочы ў сэрца глядзяць (прыказка).

2. Уласцівы матцы (у 1 знач.).

Матчына ласка.

3. Такі, як у маткі (у 1 знач.).

У Алесі матчыны вочы.

4. Родны; народны.

Матчына мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́пскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вепсаў, які належыць, уласцівы ім. Вепская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арчы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арчынцаў, які належыць, уласцівы ім. Арчынская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асеці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Асеціі, асецінаў. Асецінская мова. Асецінская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагау́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагаузаў, належыць ім. Гагаузская мова. Гагаузскія звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гадаў, належыць ім. Гальская культура. Гальская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каза́хскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казахаў, належыць ім. Казахская мова. Казахская юрта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караі́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да караібаў, належыць ім. Караібская мова. Караібская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коснаязы́кі, ‑ая, ‑ае.

Хворы на коснаязыкасць; з коснаязыкасцю. // Невыразны, незразумелы (пра мову). Коснаязыкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)