Verbum

ахіле́саў, -сава.

У выразе: ахілесава пята (кніжн.) — найбольш слабае месца каго-, чаго-н.

багні́сты, -ая, -ае.

Балоцісты, з багнай, дрыгвой.

Багністае месца.

|| наз. багні́стасць, -і, ж.

адку́ль-не́будзь, прысл.

З якога-н. месца, з якой-н. крыніцы.

А. даведаемся.

прабо́іна, -ы, мн. -ы, -бо́ін, ж.

Прабітае наскрозь месца, дзірка.

П. ў сцяне.

слі́зганка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Слізкае месца; коўзанка.

праку́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Рана ад укусу, пракушанае месца.

Глыбокі п.

глухме́нь, -і, ж. (разм.).

Глуш, глухое, аддаленае месца.

Лясная г.

Жыць у глухмені.

ма́кавішча, -а, мн. -ы, -вішч і -аў, н.

Месца, на якім рос мак.

раса́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяльнае месца для вырошчвання маладых раслін, расады.

стая́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Прыпынак у час руху.

С. аўтобуса.

2. Месца, дзе размяшчаюцца на час прыпынку, на часовае жыхарства.

С. геолагаў.

С. добра прыстасавана для адпачынку.

3. Месца, дзе часова стаіць транспарт.

С. асабістых машын забаронена.

4. Месца пасялення людзей каменнага веку.

|| прым. стая́начны, -ая, -ае і стая́нкавы, -ая, -ае.